ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မိသားစုမ်ားကို ဦးဝင္းတင္ေတြ႕ဆံုအားေပး
RFA 2009-01-07
အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္ဟာ စစ္အစိုးရဲ့ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးမွာ ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ့ မိသားစု ေနအိမ္ေတြကို သြားၿပီး စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားေပးကူညီေနမႈေတြ ေပးေနရာမွာ ဇန္နဝါရီ ၅ ရက္ ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၾကည့္ျမင္တိုင္ၿမိဳ႕နယ္က ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား လူ႔အခြင့္အေရး ျမႇင့္တင္ေရး ကြန္ရက္အဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ ဦးျမင့္ေအးရဲ့ မိသားစုနဲ႔ တျခား ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတခ်ိဳ႕ရဲ့ မိသားစုေတြဆီ သြားေရာက္ခဲ့တယ္လို႔ သတင္းရရွိပါတယ္။
အဲဒီလို သြားေရာက္အားေပးတာကို အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကလဲ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ ေနာက္ကေန လိုက္ၾကည့္တာ၊ ဦးဝင္းတင္ ျပန္သြားတဲ့အခါ သူသြားေတြ႕ခဲ့တဲ့ မိသားစုေတြကို ေမးျမန္းတာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္လို႔လဲ သိရပါတယ္။
ဒီကိစၥေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္က RFA ကို ခုလို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ဦးဝင္းတင္။ ။ ' က်ေနာာ္ ဒါ ေထာင္ထဲမွာ က်ခံလာခဲ့ရတဲ့ စာနာတဲ့ ဘဝတူခ်င္းဆိုၿပီးေတာ့ သြားအားေပးတာပဲ။ က်ေနာ္ာ့မွာလည္း အလြန္ပင္ပန္းတဲ့ဟာ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ငါးထပ္တိုက္လိုဟာမ်ိဳး တေန႔တည္းတင္ ႏွစ္ခါေလာက္ တက္ရတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေနတာဟာ လူေတြမွာ သိပ္ဒုကၡေရာက္လို႔။ ဒီေန႔ေတာင္မွ က်ေနာ္ ၾကည့္ျမင္တိုင္သြားတယ္ဗ်ာ၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ သြားတယ္။ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကိုးစီး လိုက္တယ္။ ကိုးစီး လိုက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္ကုန္ေရာ၊ ဟိုကထြက္ၾကည့္ ဒီက ထြက္ၾကည့္၊ ဆိုင္ကေလးေတြ ဘာေတြက တခ်ိဳ႕ သိမ္းတဲ့လူသိမ္း ျဖစ္ကုန္ေရာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ သူတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တာ။ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ဟာ က်ေနာ္သြားတာ။
ဥပမာဆိုပါေတာ့၊ နီလံုဦးဆိုတဲ့ ကဗ်ာဆရာဗ်ာ၊ စာေပေလာကသားဆိုေတာ့ တခါတေလ NLD လူငယ္ တေယာက္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သြားတယ္။ သို႔မဟုတ္လည္း ရပ္ခံ႐ြာခံ လူတေယာက္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သြားတယ္။ ဒါပဲဗ်၊ က်ေနာ္တို႔ လူသားပီပီ လူသားလို ဆက္ဆံၿပီး လုပ္ေနတဲ့ ကိစၥေတြဗ်။ အဲဒါေတြကိုပါ လိုက္ၿပီးေတာ့ ေႏွာင့္ယွက္၊ ၿခိမ္းေျခာက္၊ ဟုတ္လား၊ အခုဆိုရင္ တခ်ိဳ႕အိမ္ေတြက မိသားစုထဲမွာ ဝန္ထမ္းရွိတယ္ဗ်ာ၊ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ လာတာေတာင္မွ သူတို႔မွာ ေၾကာက္လန္႔ေနရမလို ျဖစ္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ ဘယ္ေကာင္းေတာ့မလဲ။ '
'က်ေနာ့္ကို ဟိုလူက လံုခ်ည္ေပး၊ ဒီလူကအဝတ္ေပး၊ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါေပး၊ ဒါေတြလည္း က်ေနာ္ ေထာင္ထဲပဲ ျပန္ပို႔ေနတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္တခုက က်ေနာ္ ဥပမာဆိုေတာ့၊ တတ္ႏိုင္တဲ့ ေငြေၾကးဘာညာဆိုတာေလး သံုးစြဲၿပီးေတာ့ သူတို႔ကို စားစရာေသာက္စရာေတြ ဝယ္ေပးေနတယ္ဗ်ာ။
ဒါေတြ အကုန္လံုးက က်ေနာ္ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ က်ေနာ့္ကို လူေတြက ခင္ဗ်ား အသက္ႀကီးၿပီ၊ က်ေနာ့္အေပၚမွာ ေစတနာထားတဲ့ က်ေနာ့္ ႐ိုး႐ိုး မိတ္ေဆြေတြကေနၿပီးေတာ့ ေပးကမ္းေနတဲ့ဟာေတြ ရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား တကၠစီနဲ႔သြား၊ ခင္ဗ်ား အသက္ႀကီးၿပီ၊ ဘတ္စ္ကားေပၚ သြားလို႔ရွိရင္ ေတာ္ၾကာ ဦးေအးသာေအာင္လို ဟုတ္လား၊ ဟို ဘာဆိုတဲ့လူက မသိပါဘူးဗ်ာ၊ ကန္ခ်တယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြရွိတယ္။ အဲဒီေပၚမွာ တည္ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ား တကၠစီစီးတာေတာင္ တေယာက္တည္း မစီးပါနဲ႔လို႔ ေျပာၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို တကၠစီဖိုး ေပးတယ္။
က်ေနာ္အခု ဘတ္စ္ကားစီးေနတယ္ဗ်။ ဘတ္စ္ကားက်ေတာ့ ၂ဝဝေလာက္နဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲေရာက္တယ္။ တကၠစီနဲ႔ သြားမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ၃,ဝဝဝေလာက္ ကုန္တယ္ဗ်ာ။ အသြားအျပန္ဆိုရင္ ၄-၅-၆ေထာင္ေလာက္ ကုန္ႏိုင္တယ္။ က်ေနာ္ဒါေတြကို save လုပ္ၿပီးေတာ့ ပိုတဲ့လွ်ံတဲ့ေငြေတြကို က်ေနာ္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ဒီလူေတြကို ေပးလွဴေနတာပဲဗ်။ '
အခုလို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြရဲ့ မိသားစုဝင္ေတြကို အားေပးတာဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ စည္း႐ံုးေရးဆင္းတာမဟုတ္ပဲ လူမႈေရးအရ စာနာေထာက္ထားမႈေတြနဲ႔ ေဆာင္႐ြက္တာျဖစ္ၿပီး ဒီကိစၥေတြကို ၁၉၆ဝေလာက္္ ေခတ္ကတည္းက လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔လဲ ဆရာႀကီးဦးဝင္းတင္က ေျပာပါတယ္။
Wednesday, January 7, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment